2 Yaşındaki Çocuğa Nasıl Davranılmalı?
Şunu hayal edin: Evdesiniz, masanızda çalışıyorsunuz. 2 yaşındaki kızınız en sevdiği kitapla size geliyor. Ona okumanı istiyor. Şu anda yapamayacağınızı tatlı bir şekilde söylüyorsunuz, ama bir saat içinde ona okuyacaksınız. Surat asmaya başlar. Sonra bildiğiniz şey, halıda bağdaş kurup kontrolsüz bir şekilde ağlıyor.
Pek çok ebeveyn, yeni yürümeye başlayan çocuklarının öfke nöbetleri konusuna gelince bir kayıp yaşar. Çocuğunuz sizi dinlemediği için hiçbir yere varamıyorsunuz gibi görünebilir.
İçindekiler
Öyleyse ne yapmalısınız?
Öfke nöbetleri , büyümenin normal bir parçasıdır. Bunlar, 2 yaşındaki çocuğunuzun, ihtiyaç duyduklarını veya hissettiklerini size söyleyecek kelimelere veya dile sahip olmadıklarında hayal kırıklıklarını ifade etmenin bir yoludur. ” 2 yaş sendromu ” dan daha fazlası . Yeni yürümeye başlayan çocuğunuzun yeni zorluklarla ve hayal kırıklıklarıyla başa çıkmayı öğrenme yolu budur.
2 yaşındaki çocuğunuzu ve gelişimini olumsuz etkilemeden patlamalara veya kötü davranışlara yanıt vermenin yolları vardır. Burada çocuğunuzu terbiye etmenin etkili yolları hakkında birkaç ipucu bulacaksınız.
Onları önemseme
Bu sert görünebilir, ancak çocuğunuzun öfke nöbetine tepki vermenin en önemli yollarından biri, onunla meşgul olmamaktır. 2 yaşındaki çocuğunuz öfke nöbeti geçirdiğinde, duyguları en iyi halini almıştır ve onlarla konuşmak veya başka disiplin önlemleri almak o anda işe yaramayabilir. Güvende olduklarından emin olun ve sonra sinir krizinin bitmesine izin verin. Sakin olduklarında, onlara sarılın ve güne devam edin.
İki yaşındaki çocuklar, öfke nöbeti geçirmenin dikkatinizi çekmenin en kolay yolu olduğunu öğrenmedikleri sürece genellikle kasıtlı olarak öfke nöbetleri yaşamazlar. Öfke nöbetlerini görmezden geldiğinizi onlara kesin bir şekilde bildirmek isteyebilirsiniz çünkü bu davranış dikkatinizi çekmenin yolu değildir. Onlara sert ama sakin bir şekilde, size bir şey söylemek istiyorlarsa kelimelerini kullanmaları gerektiğini söyleyin.
Kelimeleri bilseler bile size anlatacak tam kelime dağarcığına sahip olmayabilirler, bu yüzden onları başka şekillerde teşvik edin. Henüz konuşmuyorlarsa veya açıkça konuşmuyorlarsa , çocuğunuza “istiyorum”, “incinmek”, “daha fazla”, “içmek” ve “yorgun” gibi kelimeler için işaret dili öğretebilirsiniz . İletişim kurmanın başka yollarını bulmak, patlamaları azaltmanıza ve çocuğunuzla daha güçlü bir bağ kurmanıza yardımcı olabilir.
Uzaklaş
Kendi sınırlarınızı anlamak, 2 yaşındaki çocuğunuzu disipline etmenin bir parçasıdır. Kendinizin kızdığını hissediyorsanız, uzaklaşın. Nefes al.
Çocuğunuzun kötü olmadığını veya sizi üzmeye çalışmadığını unutmayın. Aksine, kendilerini üzerler ve duygularını yetişkinlerin yapabileceği şekilde ifade edemezler. Sakinleştiğinizde, çocuğunuzu zararlı olmayacak şekilde uygun şekilde disipline edebileceksiniz.
Onlara sizin şartlarınıza göre istediklerini verin
Yeni yürümeye başlayan çocuğunuz meyve suyu kabını kapıyor ve açmak için çok çalışıyor. Kendi kendine bunun kötü biteceğini düşünüyorsun. Meyve suyunu bırakması için çocuğunuza bağırabilirsiniz.
Bunun yerine, kabı nazikçe onlardan alın. Şişeyi açacağınıza ve onlara bir bardak koyacağınıza dair güvence verin. Bu tekniği diğer durumlara uygulayabilirsiniz, örneğin dolapta bir şeye uzanıyorlarsa veya oyuncaklarını etrafa fırlatıyorlar çünkü istediklerine ulaşmakta zorlanıyorlar.
Bu şekilde bir yardım eli uzatmak, kendi başlarına denemek ve ortalığı karıştırmak yerine sorun yaşadıklarında yardım isteyebileceklerini bilmelerini sağlar. Ancak bu eşyaya sahip olmalarını istemiyorsanız, neden onu elinizden aldığınızı açıklamak için yumuşak bir ses kullanın ve bir yedek teklif edin.
Dikkatlerini dağıtın ve dikkatlerini başka yöne çevirin
Ebeveynler olarak içgüdümüz, çocuğumuzu kucaklamak ve onları, yaklaştıkları potansiyel olarak tehlikeli nesneden uzaklaştırmaktır. Ancak bu bir öfke nöbetini tetikleyebilir çünkü onları istedikleri şeyden uzaklaştırıyorsunuz. İşlek bir cadde gibi tehlikeye atılırlarsa, sorun değil. Tüm 2 yaşındaki çocuklar, neyi yapıp neyi yapamayacaklarını öğrenme yolunda bazı öfke nöbetleri geçirecekler; her öfke nöbeti önlenemez.
Güvenliğin söz konusu olmadığı diğer bir yöntem de dikkatini dağıtmak ve başka yöne çevirmektir. Dikkatlerini çekmek için isimlerini çağırın. Size takıldıklarında, onları size çağırın ve onlara güvenli olan başka bir şey gösterin.
Bu, bir öfke nöbeti onları ilk başta rahatsız ettikleri şeyden uzaklaştırmaya başlamadan önce de işe yarayabilir.
Çocuğunuz gibi düşünün
Çocuğunuz ortalığı karıştırırken üzülmek kolaydır. Bugün, boya kalemleriyle tüm duvarları çizdiler. Dün, arka bahçede oynamaktan toprağın izini sürdüler. Şimdi hepsini temizlemek için kaldınız.
Ama küçüğün gibi düşünmeye çalış. Bu etkinlikleri eğlenceli olarak görüyorlar ve bu normal! Çevrelerinde ne olduğunu öğreniyor ve keşfediyorlar.
Bir öfke nöbetini tetikleyebileceğinden onları aktiviteden çıkarmayın. Bunun yerine, birkaç dakika bekleyin ve büyük olasılıkla başka bir şeye geçeceklerdir. Ya da onlara katılabilir ve yapıcı bir şekilde rehberlik edebilirsiniz. Örneğin, bazı kağıt sayfalarını boyamaya başlayın ve onları aynısını yapmaya davet edin.
Çocuğunuzun keşfetmesine yardımcı olun
Yürümeye başlayan çocuğunuz, tüm çocuklar gibi, dünyayı keşfetmek ister.
Bu keşfin bir kısmı güneşin altındaki her şeye dokunmaktır. Ve onların dürtüsel kapışmalarıyla hayal kırıklığına uğrayacaksınız.
Bunun yerine, neyin güvenli ve dokunmanın güvenli olmadığını anlamalarına yardımcı olun. Sınır dışı veya güvenli olmayan nesneler için “dokunma”, yüzler ve hayvanlar için “yumuşak dokunuş” ve güvenli öğeler için “evet dokunma” deneyin. Ve küçüğünüzün dolaşan parmaklarını evcilleştirmeye yardımcı olması için “sıcak dokunuş”, “soğuk dokunuş” veya “owie dokunuşu” gibi diğer sözcük çağrışımlarını düşünerek eğlenin.
Ama sınırlar koy
“Çünkü ben öyle dedim” ve “hayır dediğim için” çocuğunuzu terbiye etmenin yararlı yolları değildir. Bunun yerine sınırlar belirleyin ve nedenini çocuğunuza açıklayın.
Örneğin, çocuğunuz kedinizin kürkünü çekerse, elini kaldırın, bunu yaptığında kediyi incittiğini söyleyin ve bunun yerine ona nasıl evcil hayvan besleneceğini gösterin. Ayrıca eşyaları erişemeyeceği bir yerde tutarak sınırları belirleyin (kilitli çekmecelerde makas ve bıçakları düşünün, kiler kapısı kapalı).
Çocuğunuz istediğini yapamadığında sinirlenebilir, ancak sınırlar belirleyerek kendi kendini kontrol etmeyi öğrenmesine yardımcı olursunuz.
Zaman aşımına uğratın
Çocuğunuz olumsuz davranışlarını sürdürüyorsa, onu mola vermek isteyebilirsiniz. Sandalye veya koridor zemini gibi sıkıcı bir yer seçin.
Çocuğunuzun o yere oturmasını sağlayın ve sakinleşmesini bekleyin. Zaman aşımı, her yaş için yaklaşık bir dakika sürmelidir (örneğin, 2 yaşındaki bir çocuk iki dakika ve 3 yaşındaki bir çocuk üç dakika zaman aşımına uğramalıdır). Süre dolmadan dolaşmaya başlarsa çocuğunuzu zaman aşımı noktasına geri getirin. Zaman aşımı bitene kadar söyledikleri veya yaptıkları hiçbir şeye yanıt vermeyin. Çocuğunuz sakinleştiğinde, ona neden ara verdiğinizi ve davranışlarının neden yanlış olduğunu açıklayın.
Çocuğunuzu disipline etmek için asla vurmayın veya şaplak kontrol yöntemlerini kullanmayın. Bu tür yöntemler çocuğunuza zarar verir ve olumsuz davranışları pekiştirir.
Yeni yürümeye başlayan çocuğunuzu disiplin altına almak, sertlik ve sempatiyi dengelemenizi gerektirir.
Öfke nöbetlerinin çocuğunuzun gelişiminin normal bir parçası olduğunu unutmayın. Öfke nöbetleri, çocuğunuz kendisini neyin üzdüğünü nasıl ifade edeceğini bilmediğinde ortaya çıkar.
Sakin ve sakin kalmayı ve sorunu ele alırken çocuğunuza şefkatle davranmayı unutmayın. Bu yöntemlerin çoğu gelecekteki öfke nöbetlerini de önlemeye yardımcı olacaktır.
